De ontdekking van Engeland

Willem en Christina Barnard, nog kinderloos, reisden voor het eerst naar Engeland in 1949. Het bleek een openbaring, vooral voor Willem, die het gevoel had dat hij eindelijk thuiskwam, literair en religieus, landschappelijk en emotioneel – hij ontdekte zijn ‘innerlijke Engelsman’.

Start het geluidsfragment en klik door de fotogalerij net daaronder.

De ontdekkinng van Engeland door de familie Barnard

De Barnards als Engelsen

Barnard_castle_Gravure.jpg
IMG_20190716_0023.tif

Willem Barnard, Renata en Benno in Engeland

IMG_20190716_0024.tif

Christina Barnard met Renata en Benno voor het huis in Clifton Street, Barry

IMG_20190716_0025.tif

Renata Barnard met haar step

IMG_20190716_0026.tif

Christina Barnard en Benno voor de stoomtrein in Engeland

‘De naam Barnard is Engels en gaande de vele bezoeken aan het geliefde eiland ontstond er een hele mythologie over onze mogelijke afkomst. Half voor de grap verklaarde mijn vader dat Barnard Castle ons voorouderlijk slot was. Ik kreeg een gravure van hem, en al ligt het slot al geruime tijd een tikje in puin, het is toch fijn tot de Engelse landadel te mogen behoren.’

   Willem ging vaak terug naar Engeland, en in 1956 kreeg hij een reisbeurs om Religious Drama te bestuderen – hij was ten slotte zowel dichter als theoloog. Toen verhuisde de familie Barnard naar 52 Clifton Street in Barry, aan de zuidkust van Wales. Willem werkte in Londen en kwam in het weekend met de stoomtrein terug naar Barry.

   ‘Barry was vanwege vrienden die daar woonden. Mijn moeder was erg gelukkig in Clifton Street. Ze wilde helemaal niet terug naar Nederland, maar helaas hadden mijn ouders minder keus dan ik zoveel jaar later.’
   Hier poseert ze met de kleine Benno in zijn kinderwagen.

   Zus Renata op haar step. Die step verhuisde later mee naar Amsterdam. Daar werd ze uitgelachen om het afwijkende vehikel zonder luchtbanden.

   ‘Mijn oudste herinnering is een met stoom gevuld station, ergens in Engeland.’
   Stoomtreinen fascineren hem nog altijd en de lijn tussen Bodiam en Tenterden, in Sussex, niet ver van zijn huidige woonplaats, inspireerde hem tot onderstaande gedicht.

Het gedicht 'De stoomtrein'

Benno Barnard leest het gedicht 'De stoomtrein'

Londen, Barry, Canterbury

IMG_20190716_0027_a.tif
IMG_20190716_0027_b.tif
Visitekaartje_Eliot.jpg
IMG_20190716_0028-03.tif
IMG_20190716_0029-02.tif

Willem Barnard werkte dus in Londen, waarnaar het gezin regelmatig een uitstapje maakte. Hier zien we het gezin op Trafalgar Square in 1956.

   Toen de Barnards weer in Nederland woonden, reisden ze bijna elke zomer naar Engeland. Tien jaar na de eerste foto voeren ze nog steeds de duiven op Trafalgar Square.  

   In Londen had Willem Barnard, zelf dichter onder het pseudoniem Guillaume van der Graft, contact met de halve literaire wereld, onder wie ook de grote T.S. Eliot. Daar hield hij dit gesigneerde visitekaartje aan over.

   Het huis in Clifton Street, Barry.

   Christina, Benno’s moeder, in Canterbury, anno 1990.
   ‘De kathedraal, daar op de achtergrond, is als het ware het moederschip van de anglicaanse kerk. In dat magnifieke, heilige gebouw heeft mijn zoon Christopher, haar kleinzoon, in de zomer van 2019 zijn universitaire diploma in ontvangst mogen nemen. Baret en toga, alle pomp and circumstance. Ze heeft hem nooit gekend. Daar heb ik nog altijd hartzeer van, om mijn vader te citeren.’

Herinnering aan het Somerset House Hotel

Het Jack and Jill boek, 1957.
   ‘Jack and Jill was mijn eerste eigen boek. Het is een archeologisch object uit mijn eigen oerbeschaving. Ik vierde mijn tweede verjaardag in het Somerset House Hotel in London, waar mijn ouders na de Russische invasie in Hongarije drie weken lang hun toevlucht namen, doodsbang voor een nieuwe oorlog. Mijn verjaarscadeau was het boek. Voorin heeft mijn vader de naam van het hotel achter de datum geschreven.’
   Jaren later keert de dichter terug naar dat hotel: in zijn reisboek Een vage buitenlander. Terug naar Engeland staat die pelgrimage beschreven.

JackJill.jpg

Engelse huizen

Huis_rye_2.jpg
Black Lantern Cottage.jpg
Huis_Brede_3.jpg
Huis_Brede_5.jpg
Barnard_castle_Gravure.jpg

Benno Barnard woont nu voor de vierde keer in Engeland.

   ‘De eerste keer was in 1956, in Barry. De tweede keer was toen ik van de middelbare school kwam en in Plymouth ging studeren, in het zuidwesten van Engeland. Raar maar waar, ook daar kwam ik in een pastorie terecht. Dat staat uitvoerig opgetekend in Een vage buitenlander. Terug naar Engeland. De derde keer was in 2005 en 2006, toen ik over Engeland schreef voor het weekblad Knack. We huurden toen een jaar lang een achttiende-eeuws huis, Black Lantern Cottage geheten, in Rye (East Sussex). Mijn kinderen bezochten daar dezelfde lagere school als dertig jaar eerder de kinderen van Paul McCartney, die een huis bezat naast het onze. We zijn hem een keer tegengekomen, een aardige kerel. Christopher is sindsdien een fan van The Beatles. Enfin, het staat allemaal in dat boek over Engeland. En sinds 2015 wonen we in John & Mary West House in Brede, een huis uit 1665 met manshoge haarden, in een verrukkelijk dorp, vlak bij Rye.’

   Een gravure van Barnard Castle, het (zelfverklaarde) voorouderlijke slot van de Barnards.