"In mijn gedichten beleef ik mijn vernieuwing, mijn evolutie en ook mijn aftakeling" 

Edmond Schietekat, beter bekend als Paul Snoek, was medeoprichter en ook redactielid van 1955 tot en met 1957. De dichter experimenteerde graag met taal om een poëticale tekst tot stand te brengen. Snoeks oeuvre is erg uiteenlopend, waardoor zijn werk moeilijk onder één noemer te plaatsen is. 

Naast poëzie heeft Paul Snoek ook enkele prozaïsche stukken gepubliceerd in Gard Sivik zoals 'la danseuse preque nue', 'iets over de balmooz', 'electromotorisch' en 'devina comedia'. 

De belangrijkste thema's in zijn werk zijn de eenzaamheid, de liefde en de natuur. Het water is een belangrijk hoofdmotief in het oeuvre. Volgens Paul Snoek is het water en het leven onlosmakelijk met elkaar verbonden. 

Paul Snoek verliet de redactie in 1958 omdat hij zich niet kon verzoenen met de poëtica van de Nederlandse auteurs. 

Na Gard Sivik publiceerde de dichter in tijdschriften als Nieuw-Vlaams Tijdschrift, De Vlaamse Gids en Dietsche Warande & Belfort. Deze periodieken hebben eerder een traditionele invalshoek, in tegenstelling tot het experimentele tijdschrift Gard Sivik. Snoek maakte een knieval naar de traditie, die ook deels terug te vinden is in zijn publicaties in Gard Sivik zoals het gedicht 'een belgisch eiland'. 

Uiteraard was het experiment niet volledig verdwenen. Paul Snoek maakte bijvoorbeeld nog steeds gebruik van de associatietechniek en speelde met genrevermenging zoals blijkt uit zijn bundel Gedrichten, die in 1972 verscheen.