Hermann Hesse werd in 1877 in Würtemberg geboren. Na een theologische studie werd hij boekhandelaar in Tübingen. Vanaf 1904 kan hij zich dankzij het succes van zijn eerste roman Peter Camenzind geheel aan het schrijven wijden. In 1946 kreeg hij de Nobelprijs en de Goetheprijs. Hij overleed in 1962 in Montagnola (Zwitserland).

Herman Hesse is vooral bekend voor zijn proza waarin hij probeert de essentie van de menselijke geest grijpbaar te maken en de poging analyseert van de mens zichzelf te vinden. Minder bekend is hij voor zijn gedichten, alhoewel zijn eerste twee werken in 1899 dichtbundels zijn: Romantische Lieder en Mitternacht. Het is de tijd van de Neoromantik, een reactie op het naturalisme: zijn ongecompliceerde blik op de natuur wordt vaak als naïef beschreven. Volgens mij moet deze naïviteit rekening houdend met de filosofische diepte van zijn romans als een bewuste en luchtige speelsheid gezien worden die de wonderen van de natuur prijst.

Het gedicht In de Nevel bevat aan de ene kant het voor hem in gedichten typische aspect van romantiserende natuurbeschrijvingen, maar is tegelijk verbonden met de op zichzelf gerichte analyse die het grondthema van zijn proza is.

Fragment:

IM NEBEL

Seltsam, im Nebel zu wandern!

Einsam ist jeder Busch und Stein,

Kein Baum sieht den andern,

Jeder  ist allein.

Vertaling:

Vreemd om door de nevel te gaan!

Eenzaam is elke struik en steen,

Geen boom ziet de andere staan,

Ieder is alleen.

(vertaling Koen Stassijns, 'De mooiste van Hesse', Lannoo/Atlas, 2002)