"Ter Waarheid met het gedachtenleven in Vlaanderen en in de wereld", kortweg "Ter Waarheid", is een Vlaams tijdschrift dat tussen 1921 en 1924 zowel in België als in Nederland wordt uitgegeven. Vlaams-nationalist Joris van Severen (1894-1940) en schrijver Achilles Mussche (1896-1974) zijn de oprichters van het maandblad dat in totaal vier jaargangen telt. Het periodiek krijgt de uitgebreide ondertitel "Maandschrift over Godsdienstleven, Kunst, Staatkunde in Vlaanderen en in de wereld". Hiermee wordt de opzet toegelicht: Van Severen en Mussche willen zowel de Vlaamse kunst en maatschappij aan bod laten komen als het lezerspubliek op de hoogte houden van wat er in de rest van de wereld gebeurt. Zo bevat vrijwel elk nummer Duitse, Franse en/of Engelse teksten die Van Severen letterlijk uit belangrijke buitenlandse tijdschriften overneemt. Het aandeel van literatuur in het blad is vrij groot. Naast gedichten bevat "Ter Waarheid" recensies over romans en gedichten van binnenlandse en buitenlandse auteurs. Aan het begin van de derde jaargang (1923) wijzigt de ondertitel van het tijdschrift naar "Maandschrift van kritiek en van initatie in het geestesleven der menschen". Hiermee verschuift ook het inhoudelijke zwaartepunt: de nadruk ligt vanaf dan veel meer op filosofie en het politiek-ideologische discours. Het aandeel van literatuur vermindert aanzienlijk.
Het gedachtegoed van "Ter Waarheid" is niet onder één noemer te vatten. Pacifisme en universalisme worden met Vlaams-nationalisme, katholicisme en humanitair-expressionisme verbonden. Dat Van Severen katholiek gezind is en sterk in het universalisme gelooft, wordt onder andere duidelijk in zijn in 1924 gepubliceerde essay "Politiek Vlaams-nationalisme": “Wij geloven in Europa, in de Europese beschaving, in de kristenheid.” Het hoofddoel is naar eigen zeggen in "Ter Waarheid" een synthese te bieden van de Europese-Germaanse-Latijnse-Russische geest. Terzelfdertijd hoopt Van Severen op de “nationale bewustwording van het Vlaamsche volk […] en de verwezenlijking van den zelfstandigen Vlaamschen staat”. Ten slotte verbreidt "Ter Waarheid" ook het humanitair-expressionisme, een literaire stroming waarin de idee van universele broederschap en kosmische eenheidservaring centraal gesteld wordt.
Aan "Ter Waarheid" hebben heel wat medewerkers bijgedragen. Enkel Joris van Severen zetelt de hele periode in de redactie. Achilles Mussche stopt in 1922 zijn medewerking omdat "Ter Waarheid" volgens hem een te uitgesproken Vlaams-nationalistische koers vaart. Naast Van Severen en Mussche leverden ook de volgende personen bijdragen: Cyriel Verschaeve, Wies Moens, Urbain van de Voorde, Huib Hoste, Oscar Dambre, Frans D’Haese en Frans Naudts.
Het gedachtegoed van "Ter Waarheid" is niet onder één noemer te vatten. Pacifisme en universalisme worden met Vlaams-nationalisme, katholicisme en humanitair-expressionisme verbonden. Dat Van Severen katholiek gezind is en sterk in het universalisme gelooft, wordt onder andere duidelijk in zijn in 1924 gepubliceerde essay "Politiek Vlaams-nationalisme": “Wij geloven in Europa, in de Europese beschaving, in de kristenheid.” Het hoofddoel is naar eigen zeggen in "Ter Waarheid" een synthese te bieden van de Europese-Germaanse-Latijnse-Russische geest. Terzelfdertijd hoopt Van Severen op de “nationale bewustwording van het Vlaamsche volk […] en de verwezenlijking van den zelfstandigen Vlaamschen staat”. Ten slotte verbreidt "Ter Waarheid" ook het humanitair-expressionisme, een literaire stroming waarin de idee van universele broederschap en kosmische eenheidservaring centraal gesteld wordt.
Aan "Ter Waarheid" hebben heel wat medewerkers bijgedragen. Enkel Joris van Severen zetelt de hele periode in de redactie. Achilles Mussche stopt in 1922 zijn medewerking omdat "Ter Waarheid" volgens hem een te uitgesproken Vlaams-nationalistische koers vaart. Naast Van Severen en Mussche leverden ook de volgende personen bijdragen: Cyriel Verschaeve, Wies Moens, Urbain van de Voorde, Huib Hoste, Oscar Dambre, Frans D’Haese en Frans Naudts.
